چند وجهی های افلاطونی مجموعهٔ اجسام منتظم از مشهورترین مجموعهٔ چند وجهی ها در زمان باستان است. تائتتوس ریاضیدان یونانی (۳۶۹-۴۱۵ ق.م ) اولین كسی است كه با آنها ریاضی گونه برخورد كرد. افلاطون (۳۴۷-۴۲۷ ق. م ) دوست تائتتوس، چند وجهی های منظم را با كیهان شناسی خود در آمیخت. تیمائوس (كتاب افلاطون) در گفت گوی خود روی چهار عنصر كه همه چیز از آنها تشكیل شده است، بحث می كند. اجزای زمین به شكل مكعب هستند و به حالتی استوار روی قاعده شان قرار دارند. اجزای هوا كه هشت وجهی های منتظم هستند، و اگر روی رئوس مخالف قرار گیرند، به آزادی می چرخند. اجزای آتش، چهار وجهی های منتظم هستند. اجزای آب بیست وجهی و تقریباً كروی هستند. و مانند مایعات می توانند بغلتند. اجزای تشكیل دهنده اتر ۱۲ وجهی و بسیار سبك هستند. در قدیم تصور می شد تمام اجرام سماوی از مادهٔ سبكی به نام اِتِر تشكیل شده اند كه خاصیت چرخندگی دارند.
